Ik hoorde ooit een verhaal van een werknemer bij Hoogovens. Hij werkte in een groep waar ook iemand zat die wilde trouwen met een Servisch meisje. De bruiloft zou in Servië zijn en de aanstaande bruidegom nodigde zijn ploeggenoten uit om mee te gaan naar dat land en de bruiloft mee te maken. Na terugkomst van een heel bijzondere reis waar ze enorm genoten hadden vertelde onze Hoogovenwerknemer dat hij zich daar ook wel geschaamd had. Geschaamd voor een volstrekt gebrek aan kennis van liedjes om op een bruiloft te kunnen zingen. Op die bruiloft werden eindeloos liedjes gezongen. Maar het moest helemaal alleen van de Servische kant komen. De Nederlanders kenden geen liedjes, schaamden zich voor hun eigen liedjes en kenden hooguit een melodie of een eerste regel. Het was dus allemaal lalalala. Onze hoogovenwerknemer trok de conclusie, zocht een vriendengroep bij elkaar en ze gingen consequent liederen zingen en teksten leren.

Ondertussen is er wel wat gebeurd. Er zijn meer Nederlandstalige liedjes, er zijn zangers die op pleinen staan of in grote zalen of stadions waar dan toch heel veel mensen meezingen en meedeinen. Die cultuur is inmiddels wel ontwikkeld. De tv laat ons die beelden zien. Er zijn in Nederland ook heel veel koren. Het gaat om heel veel mensen die lid zijn van een koor. Ik weet niet of de mensen die nu meezingen of dat in koorverband doen ook uit eigen beweging een lied zullen aanheffen tijdens een bruiloft, verjaardag, in een café of op een feestje. Het is volgens mij (nog)geen gebruik. Daar prefereren we de cd. Live muziek is te duur. Laatst maakte ik het mee bij een ontmoeting met Tsjechen die ook een enorm repertoir hadden en maar bleven zingen. Opeens begonnen een paar vrouwen die in een koor zitten terug te doen. Ik wist niet wat ik hoorde. Het was heel inspirerend.

Het is de verdienste van de kerk – vooral de protestantse kerken – het zingen in ere te hebben gehouden. Ik begin de betekenis daarvan steeds meer te begrijpen. Daarom vind ik het ook prettig om met kerst de bekende kerstliederen in de kerk te zingen. Een kerk is ook wel een heel aantrekkelijke plek om te zingen vanwege de akoestiek, die een menselijke stem vleugels lijkt te geven.

Bert Kisjes